This is why!

Op de foto hiernaast zie je waarom ik een pickup truck wil hebben. Even 2 Arno boxspring bedden, size 1/2 King, en een Hasselback matras, size King, halen bij de Ikea. Klep naar beneden, laden, tuien en rijden maar. Links op de foto zie je co-worker Peter uit New Zealand, die zo vriendelijk was om mij even te helpen, het is zijn truck. De bedden en matras staan inmiddels in de garage van mijn/ons nieuwe huis, waar ik, naar ik hoop, morgenavond in kan trekken. Zo niet dan wordt het maandag middag. Nog steeds geen sneeuw, strak blauwe lucht en een graad of 4 overdag. Het waait wel behoorlijk en dat maakt het koud.

Breakfast@Ikea's

Voor $1 kan je hier op zondagochtend bij de Ikea een ontbijtje kopen; scrambled eggs, hash browns en 2 worstjes, koffie en orange juice erbij en je ben voor $3.15 klaar. Smaakt goed, zeker voor die prijs. Stervens druk was het er om 10:30 vanochtend.
Daarna had ik het plan opgevat om een bezoek te brengen aan de dierentuin van Edmonton, vandaar dat beest hiernaast (kennen jullie hem nog? Le Monstre de l'Oasis maar dan wit). Daar was dus zowat geen beest te zien, alles is weg ivm de winter. Waar ze die allemaal gelaten hebben is mij een raadsel. Alleen beesten die tegen de kou kunnen zijn er nog; wolf, poolvos, lama's, kameel (2 bulten) en een soortement siberische tijger maar dan anders. Ik had meer verwacht en het was ook niet erg groot. De dieren tuin van Amersfoort is groter.
Toen heb ik maar besloten om naar Elk Island National park te gaan om een paar bisons te bekijken; je raadt het al geen bison te zien. Het is er wel erg mooi en je kan er prachtige wandelingen maken, of een lekker rondje golven in de zomer. Alles bij elkaar heb ik wel lekker in mijn Jeepje rond getuft. Moet zeggen dan een 3.8 ltr motor op 18 inch wielen erg lekker rijdt. En met de huidige benzineprijzen hoef je ook niet op een litertje meer of minder te kijken. Ga mijn truck denk ik toch maar met een 5.7 ltr. Hemi bestellen straks in januari.

Sneeuw in Nederland

Dit hebben wij nog niet in Edmonton, gisteren 21 november lag er een beetje sneeuw, inmiddels alweer weg. Nu is het 9 graden buiten, heerlijk weer. Stralend zonnetje, alleen erg veel wind. Hoor net van Joke dat het leven in Nederland zowat stilvalt bij een beetje sneeuw. Sneeuwpistes open in Belgie en Duitsland

Vroaaaaaap

Eindelijk heb ik dan dat verrekte rijbewijs gehaald. Ik ben nog nooit zo zenuwachtig geweest als vandaag. Zelfs ik kon vanochtend geen hap door mijn keel krijgen; dan ben ik dus echt zenuwachtig. Om 11 uur was ik aan de beurt en pas om 12 uur na het verlossende bericht begon ik weer wat op te warmen. Ik had super excellent gereden, helaas moest hij nog een opmerking maken over mijn positie op de weg, Who the fuck cares; maar ja nu was de rit niet foutloos (10 strafpunten van de toegestane 75) en dat had ik mij voorgenomen. De hele ochtend een dikke trui aangehad. De rillingen liepen mij over het lijf. De afgelopen 14 dagen heeft het behoorlijk mijn denken bepaalt, en vooral hoe beperkt je bent in je bewegingsvrijheid. Maar nu gaan alle riemen los; alleen die in de auto niet, duh. En de benzine is lekker goedkoop nog steeds, $0.789 bij de zelftank. Vroaaaaaap.....

Fat Seat times 2

Onderstaand bericht kreeg ik van Luuc door, dit moest ik hier even kwijt; inclusief foto. Hoe deze mensen zo dik worden weet ik inmiddels. De godgansedag wordt je bedolven onder fast food reclame. Als je tv kijkt komt er elke 8-10 minuten een hambruger reklame voorbij. De een nog vetter dan de ander. En je moet denk ik, redelijk sterk in je schoenen staan om daar weerstand aan te bieden. Ik waag mij niet aan die troep, way too fat.

"ANP, Reuters gepubliceerd op 20 november 2008 19:11, bijgewerkt op 19:14

OTTAWA - Erg dikke mensen in Canada hebben recht op twee vliegtuigstoelen voor de prijs van een. Het Canadese hooggerechtshof heeft dit donderdag bepaald.Het hof is het met een officiële instelling eens dat erg dikke mensen ‘functioneel invalide’ zijn en twee vliegtuigstoelen verdienen als zitplaats voor een persoon.Drie Canadese luchtvaartmaatschappijen waren in hoger beroep gegaan over het besluit van de Canadese Vervoersautoriteit om erg gezette mensen indien nodig twee stoelen toe te kennen.De luchtvaartmaatschappijen verloren in mei al hun zaak in een federaal beroepshof. Ze probeerden het opnieuw in het hooggerechtshof maar dat is nu mislukt. Er is daarmee definitief meer plaats beschikbaar voor het zitvlees van de corpulentere vliegtuigpassagier op alle binnenlandse vluchten in Canada."

Gas Price €0.55

Vandaag is de bezineprijs met $0.05 gezakt. Op dit moment kost een liter benzine $0.819, dit is ca E0.55. Dat is dus een mooi prijsje, en kan je nog eens een paar tankjes volgooien. Of wat meer cilindertjes aanschaffen. Toch wel handig om zo dicht bij de Oilsands to wonen. ;-) Als ik ooit nog de kans krijg om in Fort McMurray te werken, uitgezonden via M&D Drafting als field-engineer of zo iets, dan zal ik dat niet nalaten. Daar kan je echt een vermogen verdienen, dan kom je thuis met een ruim 6 figures salary. We zullen zien wat de toekomst brengt. Voorlopig ben ik er letterlijk en figuurlijk dichtbij.

Het nieuwste familielid

Ja wat moet ik hier nog bij zeggen. Is niet komen aanwandelen, maar door Joost en Emma georganiseerd zal ik maar zeggen. Wegens omstandigheden.

Edmonton Oilers

Vandaag naar mijn eerste hockey game geweest, samen met Steve. Ik had de kaartjes gewonnen met een loterij op kantoor, en Steve is een huge fan, dus wij naar de Rexall Place. De Edmonton Oilers versus Toronto Maple Leafs. Vreselijk gaaf. De verschillende fans zitten gemixed op de tribune, gezellig een biertje te drinken. Uiteraard is er verbale rivaliteit maar daar blijft het dan ook bij. En geen bromsnor te bekennen, wel een verademing t.o.v. de politiemacht die nodig is om een voetbal wedstrijd in goede banen te leiden. Lijkt een beetje op het veldhockey denk ik. Dus daar zat Marco in zijn Wayne Gretzky jersey met nummer 99 op zijn rug, burger in de ene hand en een gezond waterje in de andere. Dit was mijn eerste Canadase hamburger en ik moet zeggen: hij smaakte goed en was niet vet, dat viel ernstig mee dus. Want daarom eet ik die dingen niet, veel te vet. Helaas hebben de Toronto Maple Leafs gewonnen. Als het straks lekker vriest dan ga ik ook de schaatsen eens onderbinden en tegen zo'n puck aanmeppen. Lijkt mij leuk. Overigens kost het goedkoopste icehockey-kaartje tijdens Vancouver 2010 $750. Met andere woorden, het gaat niet meer om de sport maar om de zgn. "Beste spelen allertijden", zelfde trend als bij de zomerspelen. De sporter is in mijn optiek dus alleen maar bijzaak geworden.

First Snow

Eindelijk vannacht om ca 01:00 is het gaan sneeuwen. En wat doet een Nederlander dan. Hij pakt zijn fototoestel om dat heugelijke feit vast te leggen, ook voor het, nu nog, thuisfront. De eerste tekenen van de winter dienen zich aan. Maar zoals het er nu uitziet is de sneeuw vanavond al weer weg. Toch lag er ineens zo'n 6 tot 10 cm sneeuw. Dat gaat nog wat worden. Maar wel een witte, zij het allenige, kerst.

Op de fiets

Vandaag voor het eerst op de fiets naar kantoor gegaan, inderdaad op een zaterdag. Helaas niet op mijn eigen Storckje maar op een Canadees ding met van **** noppenbanden, leuk voor in het bos, echter waardeloos op de weg; je trapt je een ongeluk. Gelukkig is het maar 25 minuten fietsen, valt mee dus. Niet zo comfortabel als in NL; geen fietspaden, gewoon op de (snel)weg. Is wel even moelijk om die trap de maken maar ja, je moet toch verder dus hoplakee trappen maar. Autos gaan met een grote boog om je heen, of dat vanwege eventueel opspattende stenen (zal wel niet :-) ) is of omdat ze je de ruimte gunnen (daar houdt ik het maar op) weet ik niet. Ze houden rekening met je; dat is aardig om te weten. Was bijna vergeten hoe goed het voelt om zo een stukje te fietsen voor dat je gaat werken; het levert je een hoop energie op en het voelt super. Ga ik dus vaker doen.En het leuke van een zaterdag werken is: 7 uur werken en 10.5 uur uitbetaalt krijgen. Lachen toch. Die factor 1.5 is bij wet geregeld in Alberta.

The Office Again

Er dan zomaar alweer een item over mijn werk. Dit is een fenomeen dat wij nuchtere Hollanders niet kennen, op het werk tenminste. Normaal gesproken blijft dit onder de rivieren en al helemaal niet erboven. Zie hiernaast een aantal van mijn collegas verkleedt voor Halloween. Ze zijn er echt serieus in en kunnen hun werk gewoon doen zonder in lachen uit te barsten. Ik rolde zowat van mijn stoel af toen ik Erik De Noorman voorbij zag komen, inclusief baard, zwaard en 2 hoornige helm. Ik nog denken "en dat voor een volwassen kerel met 2 kinderen" toen er een vent als vrouw verkleedt, inclusief nep boobs, voorbij kwam en zich voorstelde als miss Etienne; met zo'n naam en uit Quebec komende, kun je dat natuurlijk verwachten. Wellicht kan dit voor mij onder het kopje cultuurschok. De verdere dag ben ik mij blijven verbazen. Men loopt de hele ochtend een beetje te paraderen, totdat er 's middags pizzas gebracht worden ("boas betoalt" op zijn Hollands :-) ). Niemand kijkt er vreemd van op; eerder tegen mij "volgend jaar jij ook verkleden he!!!". Trek mijn wooden shoes wel aan met Volendammer pakje en Marco kan niet meer stuk; of beter nog: ik neem die dag vrij, maak er een lang weekend van. Aan de andere kant (waar heb ik die meer gehoord) is het traditie in Canada dus misschien bedenk ik mij nog wel, en ben ik eens een keer geen cultuurbarbaar. Maar zoals met zoveel dingen; alleen het leuke pik je op en het vervelende probeer je links te laten liggen, hetgeen meestal toch niet lukt.

Suncor Firebag

Op veler verzoek een item over mijn werk. Het is echt niet alleen maar vakantie, al lijkt dat wel zo; oud collega Daan heeft wel een beetje gelijk ("Je bent de rest van je leven op vakantie"). Hiernaast een afbeelding van het Suncor Firebag Project waar ik aan werk. Dit is maar een klein projektje van ca 3500 ton staal. Volgend voorjaar wordt er een nieuw project op gestart van, naar men zegt, 26000 ton staal. Al dit staal wordt uigewerkt in modules van ca 40-80 ton per stuk. Deze modules worden in Edmonton samengesteld op de zgn. Moduleyard; over Edmonton verspreidt zijn er 10-tallen van deze yards, moet ook wel met die enorme hoeveelheden staal. De modules worden voorzien van alle voorzieningen die nodig zijn; electra, olie-transportpijpen, looproosters, railingen. Daarna worden ze op transport gezet naar Fort McMurray, zo'n 450 km ten noorden van Edmonton. Mijn taak hierin is om het tekeningproces in goede banen te leiden en de detailers van alle nodige informatie te voorzien, en dat alles natuurlijk op tijd. Ben dus een soort date-cruncher. Gelukkig ligt aan het het tekenproces een planning ten grondslag, een volgende fase kan alleen gestart worden als de vorige klaar is, logisch toch. Het is niet zozeer "hoe krijg ik werk binnen" maar "hoe krijg ik het werk de deur uit". Ondanks de kredit-crisis ziet onze toekomst er rooskleurig uit, 55% van ons werk besteden we uit. Niet meer uitbesteden is dus het devies. Suncor Energy, waar wij een 8 jarig contract mee hebben tot 2016, heeft aangekondigd haar investeringen met 30% te korten. Nu gaan ze maar 6 miljard investeren volgend jaar. No worries dus.