Washroom instruction

Deze mail werd vandaag rondgestuurd bij ons op kantoor.

"Gentlemen,
Another little toilet and general cleanliness training item for your consideration.
It has been brought to my attention that someone is throwing the brown paper towels onto the floor of the washroom cubicles. There is a large garbage can in the washroom for the towels, use it, not the floor. As I've said before, I don't care what you do at home, just don't do it here. If you are having trouble finding the garbage can let me know and I will gladly provide you with a map."

Dit geloof je toch bijna niet. Met enige regelmaat, dit is al de 3e keer, komt zo'n mail voorbij. Zijn toch allemaal volwassen kerels; kennelijk zitten er ook smeerpijpen tussen. Ik zal mijn neus eens wat meer werk laten doen.

BSOD

Windows specialisten zullen wel weten wat dit betekent. Ik doe al een aardig poosje mee in de IT maar ik kende hem nog niet. Windows gebruikers kennen het fenomeen wel, opeens heb de een blauw scherm met een of andere mistige foutmelding; het blauwe scherm. Hit Ctrl-Alt-Del, inderdaad ook 3 knoppen, to reboot. Blue Screen Of Death noemen ze dat; sluit ook weer aardig aan bij mijn vorige post-titel. Als het in het echte leven zo was als hiernaast dan mocht het elk uur wel raak zijn; helaas.

Magere Hein

Er loopt bij ons op kantoor een gozer rond, die is de verpersonificatie van Magere Hein. Wat is die gast mager. Hij moet zelfs zijn trui in z'n broek doen anders zakt deze gegarandeerd af, bretels zou natuurlijk ook kunnen. Hij begint om 8:30 in de ochtend al met het drinken van cola, en aan het eind van de dag staan er dan zo'n 5-6 lege blikjes op zijn bureau, en natuurlijk roken als een ketter. Elk half uur loopt hij naar buiten voor sien pafke, dan staat hij toch zo'n 1.5 uur betaalt te roken, per dag, nice deal right. Z'n botten rammelen nog net niet maar dat scheelt niet veel volgens mij. Hij ziet er echt gezond uit. Hij bemoeit zich ook met niemand en een praatje maken wil niet lukken. En misschien is hij wel ziek, zal ik eens proberen achter te komen.

Mac en de sneeuw

Onze Mac heeft het maar een beetje moeilijk in c.q. met de sneeuw, ze staat een beetje verloren bij. Zoals vanavond ook, hadden ze het pad sneeuwvrij gemaakt en dan ligt er dus een behoorlijke rand sneeuw langs het pad, en dan kan ze er niet overheen klimmen en als ze dan een doorgang heeft gevonden dan zakt ze een behoorlijk eind weg in de sneeuw. Ze trekt dan een pootje op, zo van ik wil die niet in de sneeuw hebben. Ze is haar stukje groene gras kwijt. En er gaat alleen maar meer sneeuw vallen de komende dagen. Op een of andere manier moeten we daar toch een acceptabele oplossing voor zien te vinden. Vos heeft het nog moeilijker met zijn korte pootjes, maar op een of andere manier weet hij er beter mee om te gaan. Hij heeft natuurlijk wel een moeilijk begin van zijn leventje gehad in Griekenland, maar hij is wat dapperder dan onze Mac. Zo van ik roei wel met de riemen die ik heb, kan toch niet anders. En zo werkt het natuurlijk. Ook voor de hondjes. Gelukkig heeft Joke vlakbij een uitlaat plek gevonden waar de honden off leash mogen. Watch where you going!!

Ford wil geen overheidssteun

That why I bought a Ford, click here for full Dutch article. In my opinion GM and Chrysler blackmailed the governement into supplying bailouts. In my own little way I protested that in buying a Ford F-150 instead of a Dodge RAM 1500. But anyways, they do not notice it but it makes a difference to me.

Tropics (Vraagteken)

Soms val je hier van de ene verbazing in de andere. Gisteravond waren we boodschappen aan het doen, ik moest een nieuwe bureaustoel hebben. De winkel waar we hem kochten bood aan om de stoel, toch wel zwaar, voor ons in de truck te zetten. Das mooi dacht ik. Komt er een jochie aanlopen in een korte broek en een t-shirtje, echt waar. Ik nog vragen ARE YOU SURE, hij zegt vol overtuiging YES. Hij sjouwt de stoel naar de auto, toch 200 meter lopen, bij een temperatuur van MINUS 25. Knettergek die gozer. En wij stom verbaasd dat iemand met dit weer a) in een korte broek loopt en b) en dan nog zomaar naar buiten loopt ook. En hij kwam uit een of ander tropisch land. Beats me!!
Zo ook van middag in de mall in the City Centre. Staat daar een grietje met blote schouders en een dun jasje in haar handen. Zouden deze mensen dan akelig winterhard zijn of gewoon stom en ignorant. Joke wist mij te vertellen dat ze ook al een postbode in een korte broek had gezien, bij -20 Celsius. Er hoeft maar iets te gebeuren en je bent gezien in de Edmonton kou. Wij hebben vanmiddag lekkere warme jassen gekocht.

Container

Mijn versie van de aankomst van onze container is qua start even iets anders. Wij waren iets te laat opgestaan en ik was net met de hondjes aan het lopen toen ik ineens de container om de hoek zag komen. Ik wenkte de chauffeur, Gilbert naar later bleek, waar hij naar toe moest. Het was toen pas 08:25, en hij zou om 09:00 komen. Dus ik naar binnen streetsen alwaar Joke nog onder de de douche stond (overigens heb ik nu even een frans keyboard en daar kan ik dus niets op vinden; ik zoek de dubbele quote, dan maar in hoofdletters) HIJ IS ER AL. Gauw de honden en poes in de slaapkamer, verwarming laag want alle deuren staan wagewijd open. Gilbert is een alleraardigste Canadees die aan 1 stuk door loopt te praten en zeer veel belangstelling heeft voor waar je vandaan komt en waar je werkt. Hij is helemaal leip van Herman Brood and his Wild Romance, had hij een keer in Amsterdam gezien. Toen ik hem vertelde dat Herman heeft proberen te vliegen, was hij helemaal in shock. Maar zijn muziek en kunst waren en bleven super. Onze autos vond hij geweldig, hij kroop meteen onder de Jeep om te kijken wat zich daar nou allemaal weer bevond. Trail Rated zei ik tegen hem toen hij vastgesteld had dat er dubbele schokbrekers onder zaten. We hadden het weer mee, lekker zonnetje en net even boven nul. Aangenaam na al die steenkoude dagen. Ik werd aan het werk gezet met de bingolijst (doosnummers noteren), bleek later dat we dozen hadden die al een keer of 3 gebruikt waren; veel dubbele nummers dus. Maar we zijn er uit gekomen. Om 12:00 was het leed alweer geleden. Na het in elkaar zetten van een aantal dingen waren ze om een uur of 1 alweer vertrokken. En nu maar uitpakken.

AN OBITUARY PRINTED IN THE LONDON TIMES.

Interesting and sadly true.

'Today we mourn the passing of a beloved old friend, 'Common Sense', who has been with us for many years. No one knows for sure how old he was, since his birth records were long ago lost in bureaucratic red tape. He will be remembered as having cultivated such valuable lessons as: Knowing when to come in out of the rain; why the early bird gets the worm; Life isn't always fair; and maybe it was my fault.
Common Sense lived by simple, sound financial policies (don't spend more than you can earn) and reliable strategies (adults, not children, are in charge).
His health began to deteriorate rapidly when well-intentioned but overbearing regulations were set in place. Reports of a 6-year-old boy charged with sexual harassment for kissing a classmate; teens suspended from school for using mouth wash after lunch; and a teacher fired for reprimanding an unruly student, only worsened his condition.
Common Sense lost ground when parents attacked teachers for doing the job that they themselves had failed to do in disciplining their unruly children.
It declined even further when schools were required to get parental consent to administer sun lotion or an Aspirin to a student; but could not inform parents when a student became pregnant and wanted to have an abortion.
Common Sense lost the will to live as the churches became businesses; and criminals received better treatment than their victims. Common Sense took a beating when you couldn't defend yourself from a burglar in your own home and the burglar could sue you for assault.
Common Sense finally gave up the will to live, after a woman failed to realise that a steaming cup of coffee was hot. She spilled a little in her lap, and was promptly awarded a huge settlement ...
Common Sense was preceded in death, by his parents, Truth and Trust. His wife, Discretion, his daughter, Responsibility, his son, Reason.
He is survived by his 4 stepbrothers; I Know My Rights; I Want It Now; Someone Else Is To Blame; I'm A Victim.
Not many attended his funeral because so few realised he was gone. If you still remember him, pass this on. If not, join the majority and do nothing.

Giant Sunglasses

Als je ooit naar de show van David Letterman hebt gekeken dan weet je wat ik bedoel met de titel. Maar ik moest dit hier toch even kwijt. Een dag voordat ik dit zonnebrilletje kocht had ik net vastgesteld dat ik het wisselen van brillen toch wel erg vervelend begon te vinden. En nog geen dag later kwam de reclame voor Wraparounds voorbij (Soms heb je nog eens wat aan commercials). Een zonnebril voor over je gewone bril, inclusief een nightvision versie. Ik had uiteraard wel verwacht dat het een groot ding zou zijn, maar zo groot. But I don't care; I can see clearly now. En ik kan zo mee doen in de eerste de beste maffia film. Don Edmorleone.

Don Quixote

Net moest ik even lopen met de hondjes. Opeens begon onze Vos te grommen en als een dwaas heen en weer te rennen ondertussen volledig gefocused op een beetje glimmende vuilnisemmer met daarachter een grote doorzichtige glimmende platic zak met allerlei rommel erin. Met heel veel pijn en moeite was hij er toe te verleiden om er aan te gaan snuffelen en bij elk niet vertouwd geluid of gemeende beweging van "de molen" zichzelf razendsnel terug te trekken alvorens weer een poging te wagen. Uiteindelijk was het grootste leed geleden en vervolgde Don Quivosje zijn weg. Onze Sancho Mac vond het maar raar en zat op een afstandje te wachten tot Vos zijn ding gedaan had. Op de terug weg hetzelfde object zwaar negerend als zijnde de overwinnaar. Don Quixote en Vosje; allebei uit Zuid Europa. Zou dat de link zijn?

This was why!!

In aanvulling op een eerdere post, nu hoef ik geen collega te organiseren om een paar grote dingen te vervoeren, tailgate open en laden maar. I've got my own box on wheels now. En na een bezoekje aan de Ikea hebben we dat tegenwoordig natuurlijk wel nodig. Alles is trouwens wel mooi in kleur, toch? Is artistiekiesch over nagedacht, ;-)

Cleared by Customs

Ik zie er kennelijk vertrouwd uit. Op kantoor zeiden ze al: "Holland eh", met een veelbetekende glimlach referend aan onze coffee-shop cultuur zal ik maar zeggen (De andere termen gebruik ik niet vanwege het feit dat ik mij in Noord Amerika bevindt, schijterig eh? (CIA, FBI, NSA, NCIS en DEA)). Onze container was in 15 minuten cleared by customs. Ik moest naar de airport alwaar al het papierwerk werd gedaan. Ik nog denken dat ik de container moest aanwijzen, niet dus. Dat ding staat ergens anders in Edmonton, en ik weet niet eens waar. Dus hij hoeft ook niet open. Er staan 4 fietsen en en haar, leuke meid, enige zorg was of de modder wel van de banden was gehaald. Dat heeft ze wel 3x gevraagd, en ik heb het 3x bevestigd. Ook mijn medicijnen waren geen probleem, ik had in NL een medicijnen paspoort gehaald en dat kon ik nu zo produceren. Done in a wink. En nu maar wachten totdat hij hier aankomt. Wordt waarschijnlijk woensdag. En dan uitladen en uitpakken en een vracht geld lichter. Maar dan hebben we wel onze spullen weer bij de hand, en voor mij wordt dat ook wel tijd. Alles bij elkaar is tie dus een maand onderweg geweest, valt mee.

Ice sculptures

Zoals ik gisteren al gemeld had was er vandaag een tentoonstelling van ice sculptures. Wij zijn er in de avond naar toegegaan, dat was leuker ivm de ingebouwde lichtjes. Nadeel echter was dat een aantal beelden al de geest hadden gegeven. Zoals Joke zei "Ze huilen". DrupperdeDrupDrup. Ze hadden 3 truckloads of ice ingereden vanuit Ontario, en uitgerekend vandaag was het +10. Pech dus. Maar we hebben er wel leuke fotos gemaakt. En tegelijkertijd een mooi en leuk deel van Edmonton ontdekt: Old Strathcona. Het deed erg Europees aan, veel stenen gebouwen en leuke winkelstraatjes. Gaan we nog een keer nader onderzoeken.

Fleetwood Mac

Fleetwood Mac too is on the road again, "THE UNLEASHED TOUR", and they will play the Rexall here in Edmonton this summer. For now only North America is scheduled, Europe will follow shortly, hopefully. A must see for every rock&roll fan. "Rumours::Go Your Own Way" fits our move to Canada rather nicely, by the way you always have to.....!!

Vakantiegevoel

Ik moest afgelopen woensdag weer aan het werk. En dat viel niet mee. Ik had ruim 3 dagen vrijgenomen, inclusief weekend waren dat toch 5 dagen. Als je dan zo lekker bezig bent, hondjes halen in Calgary, Joke Edmonton een beetje laten zien, waar ik zoal geweest ben en wat zich waar bevindt dan krijg je een behoorlijk vakantiegevoel en heb je niet zoveel zin om te beginnen. Echter niet werken is geen inkomen hebben, dus je moet wel. Was even lastig de afgelopen dagen. Ik kan wel vrije dagen opnemen, maar ik wil er deze zomer toch wel een aantal overhouden. Zoveel als in NL heb ik er niet, daar staat tegenover dat het werktempo een stuk minder hoog is en dat elk overuur 1.5x uitbetaald wordt. En het principe van niet werken en geen dus geen geld bevalt mij wel. Ik denk dat het een eerlijk systeem is dat je ook scherp houdt en je niet verzandt raakt in een onnoemelijke hoeveelheid vrije dagen die sommigen in NL hebben, en die toch een keer door iemand betaalt moeten worden. Hoe komt het toch dat NL zo duur is? Right.

Summertime

Zwembroek aan, handdoek mee en naar Alberta Beach, hit the link and you'll see en als dat niet lukken wil kan je altijd nog naar het Edmonton Beach. Het wordt zaterdag +11. Biertje erbij en zonnen maar. Weliswaar maar voor 1 dag, maar toch. De ironie wil dat er op zaterdag een tentoonstelling van ijssculpturen wordt georganiseerd. En de grote vriezer is aan het ontdooien, en dat gaat in een behoorlijk tempo. Vanochtend waren de wegen nog een grote ijsprut, vanmiddag op weg naar huis waren ze nagenoeg schoon. Verbazingwekkend. Ik had een grote modderpoel verwacht, vanwege het vele zand wat ze erop strooien. Op dit moment draaien de wasstraten overuren, al het glim moet natuurlijk weer schijnen en nee ik ben nog niet geweest. Voordeel van het ontdooien is dat ik mijn stoepje en oprit eens even goed sneeuwvrij kan maken (wat een probleem he), spekglad was het gisteren na enige dooi. Overigens knispert de sneeuw anders naarmate het kouder wordt. Zal er eens meer op gaan letten en er hier verslag van doen. Als de winter en de sneeuw tenminste terugkomen. ;-)

Parkeergarage

Vanochtend moesten we downtown alle administratieve handelingen verrichten ivm de aankomst van Joke. SIN number, Health Care Alberta en wat bankzaken. Ik denk, ik zal mijn truckje in de parkeergarage zetten. Lekker makkelijk en relatief warm. Maximale hoogte 1.98 meter. Ik ben 1.93 hoog, gewoon naar binnen dus. Maar ik moet toegeven dat ik het zo nu en dan toch behoorlijk benauwd had, wat de hoogte betreft, ik zat elke keer te wachten op een krassend geluid, zeker bij de redelijk steile hellingen. Dat bleef gelukkig uit. Ook was deze niet erg ruim, tja ik ben dan ook maar 6.20 meter lang. Het parkeren zelf koste ook even wat moeite, toch even wennen om met zo'n joekel te manouvreren. Ben er zonder kleerscheuren in- en uitgekomen. Maar we sloegen allebei een zucht van verlichting toen we weer buiten stonden. Joke zei nog: we hadden beter mijn auto kunnen nemen. Toch wel een erg luxe keuze om die te kunnen maken. Ik moet toch eens een praatje gaan maken met het Canadeze parkeergaragearchitectengenootschap.

Change

Ik dacht alles aardig georganisserd te hebben hier op de James Cres en dat heb ik natuurlijk ook. Echter ik kan opeens sommige dingen niet meer vinden. Ik wilde de kookplaat schoonmaken en kon het schoonmaakmiddel niet meer vinden. De handdoeken droogden ook niet goed af. Die moet je een aantal maal wassen, maar ja dat gaat moeilijk als je geen wasmachine hebt, en om nou die laundry service te sponsoren voor een paar handdoeken vind ik nou ook weer niet nodig. Vanochtend was Joe hier, de landlord, voor een nieuwe automatische garagedeur (ik heb daar helaas niets aan :-) ) en een pak echte Italiaanse expresso koffie. Die vond ook dat ik op zijn minst een 46" TV had moeten hebben, wij waren het zeer eens. Conclusie, Marco moet weer een beetje wennen na 4 maanden alleen zijn. Wat je trouwens ook niet moet doen is met je Crogs door de sneeuw lopen; krijg je echt koude en natte voeten van.

Stom

Eindelijk kon ik samen met Joke wat booschappen gaan doen, gisteren hebben we een 40" tv gekocht. Ik zelf wilde een 46" of zelfs 50". Je bent al net zo'n Canadees die alles groot wil, wat het commentaar van mijn egaa. Dus het werd een 40", helaas. Vanmiddag moesten we de was doen, bij de laundry service met die aardige Koreaanse vrouw inderdaad en we hebben nog geen wasmachine en droger. Wij waren weggereden bij -1, best aangenaam dus, maar wel met een klein sneeuwstormpje. De echte Canadees zegt waarschijnlijk "oh just a bit of snow, so what", maar voor ons was het een stompje. Na een uur of 2 waren we klaar en reden we weer naar huis. Inmiddels was de temperatuur gezakt naar -11 en de sneeuw was gestopt. Bij thuiskomst moest ik de honden even uitlaten. Dus ik met die beesten naar buiten, viel mee. Totdat ik op een open veld kwam waar ze even konden rennen, de wind was dus toch nog niet gaan liggen en blies recht in mijn gezicht. Allemachtig wat was het daar koud. En geen muts op he. Dus mijn oren vroren er zowat af, altans zo voelde het. Ik probeer mij al een poos zo goed als mogelijk op de kou voor te bereiden, echter vanmiddag even nergens aan gedacht, even de honden uitlaten, en hopla dat wordt dus meteen afgestraft. Weer wat geleerd. Always pay attention.

Really too long

Even terugkomen op een eerdere post. Mijn truck is echt te lang voor de garage, en past dus niet. Hij staat strak met z'n voorbumper tegen de garagemuur aan. Het vervelende is dat ik nu 's ochtends mijn ramen moet schoonmaken en dat hij erg koud is en dus vanaf -20 ik hem moet inpluggen om de vloeistoffen "warm" te houden. Het is maar 6-7 maanden winter hiero, dus dat valt mee. :-)

Ze is er

Jullie zullen wel gemerkt hebben dat Joke er weer is, kijk op haar blog voor een reisverslag. Aandacht is dus even iets verlegd. Volgend mailtje kreeg ik van mij baas: "HOW’S THE SPRINGS ON THE NEW BED ?" met een foto van een prachtige dame erbij.
Ze kwam prachtig op tijd door de douane heen, veel sneller dan in mijn geval en ze had ook een zeer vriendelijke officer. Het kan verschillen dus. Maar het was dus heel fijn dat ze er weer was en ik haar weer in mijn armen kon sluiten. Toch even wat traantjes, logisch, 4 maanden is ook lang. Maar ik kan niet ontkennen dat ik het best prettig heb gevonden, een poosje zo alleen. Maar 4 maanden is net iets te lang. Maar nu kunnen we samen Canada gaan ontdekken. Joke moet nu nog behoorlijk wennen, en vooral het tijdsverschil wegwerken. Dat zal wel een paar weken duren voordat ze echt in het Canada ritme zit. De diertjes hebben we vrijdag in Calgary op gehaald, was een hele leuke rit door een mooi sneeuwlandschap en ze zijn er alledrie. Maandag alle administratieve handelingen doen, een bank account openen, creditcard aanvragen en we zijn up en running. Ik hoor echter niets over onze container, is ook niet te tracken op het internet (wat wel zou moeten kunnen) dus wellicht is het scheepje, de Mississauga, gezonken en doet ie nu blub blub .....

Aankomst

Ik sta nu op Edmonton Int. Airport (YEG) te wachten op mijn lieffie. Ben benieuwd hoe lang ze bij Immigration, met die niet vriendelijk kijkende officers, moet wachten. Waarschijnlijk niet zo lang want de aanvragen en uitgave van Workpermits is behoorlijk opgedroogd. Maar wij hebben er permit voor 3 jaar, en dat is bijzonder. Maar ja dat zijn wij dan ook; .....even mijn schoenen aandoen. Nog even en we kunnen samen onze toekomst vorm gaan geven. Het enige probleempje zou kunnen zijn dat ik al 4 maanden aan het bouwen ben terwijl Joke diezelfde tijd aan het afbreken is geweest. We moeten dus weer even in sync komen. Uiteindelijk komen we er sterker en completer uit, no worries. Als Joke haar workpermit heeft dan is de emigratiestap gezet, ruim 2 jaar later.
Ik ga nog eens uitzoeken waar YEG voor staat, zou het iets Frans zijn? Nee dus, wil je er iets over lezen click dan hier.

Onderweg

Joke is nu bijna onderweg denk ik. Zal nu wel aan het ontbijten zijn op Schiphol Hilton. Als dat lukken wil tenminste. Zal een paar moeilijke uren worden. Maar ik denk dat de lastigste gisteravond waren. Afscheid van Joost en Emma, ik hou het zelf nu ook bijna niet droog. Een van de mindere aspekten van het weggaan. De enig troost die ik heb is dat het er toch zat aan de komen, dat Joost en Emma op zichzelf waren gaan wonen. Joost deed dat al een paar maanden. Ik ben al een poos weg, en het zal wel even duren voordat ik ze weer zie. That sucks. Maar zoals Monthy Python al zei "Alway look at the bright side of life". Ze worden nu gauw zelfstandig en dar kan ook weer zo zijn voordelen hebben in een latere fase. Ook voor J en E zal het niet makkelijk zijn. That sucks too.

Rush en Pink Floyd

Het is vreemd wat muziek met je doet. Al jaren luister ik met heel erg veel genoegen naar Rush en Pink Floyd. In mijn ogen is er niet beter. Uiteraard heb ik ook zo mijn favoriete tracks. Comfortably Numb en Echoes als de echte toppers van Pink Floyd. Rush is moeilijker, die hebben op ca 19 studio albums geen enkel slecht nummer geproduceerd. Als ik zou moeten kiezen worden dat Faithless, 2112... nee dat lukt niet. Deze mannen zijn van een andere planeet, Neo. Ongeevenaard en sinds 1974 in dezelfde samenstelling. Maar het vreemde is dat bij sommige nummers ik het echt bijna niet meer droog kan houden, die raken dan een snaar. Ongetwijfeld mede door de emotionele tijd ik momenteel doormaak, des te meer naarmate de hereniging nadert. En beide bands kunnen het live waarmaken. Luister en kijk (ongeevenaarde lichtshow) vooral naar de dvd Pulse van Pink Floyd en en geniet van de Rush Snakes & Arrows dvd uit 2008. You won't be disapointed. Op dit moment luister ik ze niet meer in de auto, de weg moet helder zichtbaar blijven, eh. En ik moet de emotionele rollercoaster een beetje in bedwang houden, misschien laat ik het ooit nog wel eens helemaal lopen. Maar dat zit niet in het beestje, tenzij hij volledig en helemaal alleen is, misschien. Rush en Pink Floyd, beide relatief laat ontdekt maar helemaal voor mij.

Nog even...

Ben wel blij dat het nu aardig begint op te schieten, dat Joke hier komt. 4 maanden is wel erg lang. Als je zo bezig bent, toch een beetje pionieren, in een vreemd land en cultuur dan heb je het niet zo in de gaten. Nu het bijna zover is tikken de minuten en de uren toch wel erg langzaam weg. Joke is al 4 maanden aan het afsluiten en ik ben diezelfde tijd bezig geweest met opbouwen. Het samen weggaan is helaas niet gelukt, maar de weg hier is wel redelijk vlak nu. Hoewel dat natuurlijk leuker en beter is om samen te doen, want ik mis veel in NL en Joke hier het een en ander. Ik zie het maar zo; we hebben een boel bij te praten en vullen elkaar dan toch weer goed aan. En zo hoort het ook. Ik had wel graag willen helpen met het uitruimen van de Duikerlaan en er samen afscheid van genomen, we hebben er toch ruim 23 jaar gewoond. Ook al weer zo een lange periode. En dan, in 2008, staat alles ineens op zijn kop. En met Joost en Emma gaat het ook goed komen, hoewel dat nu even heel erg moeilijk voor mij is. En dan is daar de twijfel (big time), glimmies doen er dan even niet meer toe.

Heerlijk

Dit keer een goed gelukt maal. Bak een redelijk grote, in ringen gesneden, ui in de boter met olijfolie lekker bruin. Warm een blikje bruine bonen op. Bak daarbij een heerlijk mild italiaans worstje, een saucijs kan natuurlijk ook. Doe dit alles op een bord tesamen, niet husselen, met een zeer goede scheut (knijp) Svensk Senap (Ikea) en je hebt een fantastisch en gebalanceerd maaltje, klaar in een wip. En dus heb je er ook niet zoveel woorden voor nodig. Ik heb lekker gegeten vanavond. Ik vind uien nou eenmaal erg lekker, in welke vorm dan ook. Behalve, jakkiebah, hutspot. Daar ga ik een straatje voor om. Wortels daarentegen zijn, ook weer in elke vorm, erg lekker. Maar de combinatie in hutspot.........

Houtskeletbouw

Als je rondrijdt langs bouwputten, en dat zijn er een paar hier in Edmonton, dan zul je zien dat alle woningen met de houtskeletbouw (HSB) techniek gebouwt worden, soms is de buitenkant in steen maar binnen is alles HSB. Dus elke 60 cm een 2by4 met er tussen isolatie en aan de binnenzijde(n) drywalling (gipsplaten). Als je op History Channel kijkt naar Axmen dan zie waar die 2by4's vandaan komen, mooie serie overigens over de loggers in Oregon. Ik woon nu een paar maanden in zo'n woning en er zijn wel een aantal dingen waar je aan moet wennen. Het grote voordeel van hout is dat het relatief warm is t.o.v. steen en beton; en daarmee heb je meteen het grootste voordeel te pakken: het huis is erg snel opgewarmt met de luchtverwarming, standaard in Canada, en het koelt dan natuurlijk ook sneller af (Half vol of half leeg ;-) ). De woning krimpt en zet uit als gevolg van de temperatuurswisselingen en dat hoor je. De houten vloeren bewegen een beetje als je erover loopt, en ja ik ben aardig afgevallen. Een ander opvallend iets is het ontbreken van een entree-gang. Je komt binnen en je staat bijna meteen in de woonkamer via een trap met ernaast een andere trap naar het basement. Zeker hier in het koude Edmonton zou je een tochtsluis verwachten. Ook een behoorlijke windvlaag voel je, en dan stel ik vast dat bij een echte storm, ook tornado's komen voor in Alberta, je huis niet zoveel kans heeft. Echter door de HSB prefab-techniek staat er ook zo weer een woning, schrale troost, maar toch. En in de tussentijd woon je gewoon in je RV of Fifth Wheel, and I do have wheels for that now :-).
Ooit in een ver verleden heb ik stage gelopen bij het eerste HSB project in Nederland, de eerste serie woningen werden toen door Canadezen gebouwd. Zou het een voorteken zijn geweest?

Ikke is klein....

Ik mag dan wel een paar enormous humongous vehicles aangeschaft hebben. Maar kijk eens wat de Suzuki Jimny allemaal wel niet kan vervoeren. Achterin ligt onze Spaanse BBQ die de kopers niet wilden overnemen en ook niet krijgen. Dus Joke heeft hem een grote swiepert gegeven en het resultaat zie je in de Jimny liggen. Way to go!! Dat brikkie heeft behoorlijk zijn best gedaan de laatste maanden, naar ik heb vernomen. Ik hoop dat Joost en Emma er nog een poos plezier van hebben. Let trouwens even op de "VD 21" van de nummerplaat; postcode en huisnummer van de Duikerlaan.

TFSA

Tax Free Savings Account. Annually you are allowed to deposit $5000. Any profits, could also be losses of course, made with this are tax free. FOR EVER. Yep, for ever. So if you invest it wisely, aggressively, you can make a lot of money and maybe even secure your future, financially that is. This is only possible per January 2 of 2009, the Canadian government wants to give more possibilities to citizens to save up for major events in their lives. Not paying taxes helps. Makes sense, right. So Marco opened an TFSA account today, guided by a very good looking Kathryn, and is going to hit the stock markets. Maybe I can finance the Jeep and the Ford, would be convenient. Oh and another nice feature of Alberta; as of yesterday, 01-01-09, all health care contributions have been waived i.e. $0. Thanks to a huge tax surplus. (Read oil money, some call this dirty money). Thus far I like it out here. Nice touch, eh, the prism.

Winterhard

Alrightdy, English it will be, this post anyways. One gets used to the cold, I knew that much, never expected it to be this fast, though. Just this morning, new years day, I was clearing our pathway due to overnight snow. Temperature -24 Celsius. Only wearing a t-shirt and a hoody, and a woolen beanie and gloves needless to say, shoveling snow I was not cold, even liked it out there. A clear blue sky, no wind and a nice sunshine contributed to that feeling of course. But there is a transition going on, obviously one's body gets used to the cold. Its not as worse as the beginning of winter, when I felt like a walking snow doll on the North Pole. One advantage out here in Edmonton; humidity is low, so the cold is not like in Holland where you chill to the bone on a wintersday. For now I like the cold out here, we'll see about that in a few months time, eh!

Een laat kerstverhaal

Eigenlijk geen kerstverhaal maar een gedachte. Op de laatste dag van 2008 hadden wij pizza als lunch besteld en wij zaten met een internationaal gezelschap (de Sri Lankees Mangalla, de Nieuw Zeelander Peter, de Canadees Joe, de Kroaat Von en de Hollander Marco) vergezeld van een biertje de wereld te verbeteren en in veel gevallen niet te snappen. Opeens komen nieuws items uit verleden heel dichtbij, denk daarbij bv. aan de Tamil Tigers en Srebrenica. Je praat met mensen die dat direct hebben meegemaakt en dan hoor je verhalen waarbij de rillingen je over de rug lopen. Maar des te beter is het je te realizeren dat al die nationaliteiten hier bij M&D samenwerken en normaal met elkaar omgaan. Uiteraard zijn er ook mooie en prettige verhalen, en dat is de strekking van deze post. De moeder van Peter, Nieuw Zeeland, is toch al zo'n 77 jaar maar gaat elke kerst met haar auto een lifter(s) oppikken die ze dan vervolgens een kerstmaal en een overnachting aanbiedt. Ze heeft daar door de jaren heen hele leuke contacten aan overgehouden. Moet je toch wel een beetje lef hebben om zoiets te doen, maar ik denk dat lifters een bepaald type zijn die wel te vertrouwen zijn. Tot nu toe heeft ze er geen enkele nare ervaring mee gehad. I enjoyed this lunch much.