Vandaag, 8 juni, moest in naar de CAA, zeg maar de Canadeze ANWB, om mijn IDP (International Driving Permit) te laten maken. Ik werd geholpen door een zeer vriendelijk, and very good looking, young lady. Ik had haar naamkaartje al gezien, Brenda Mooij. En dat leek mij Nederlands, ik besloot niets te vragen daar ik al een aantal maal nul op het rekest had gehad. Na enig heer en weer gepraat en het noemen van mijn geboorteplaats, zei ze iets tegen mij waar ik kant noch wal van kon maken, ik stond haar kennelijk zo dwaas aan te kijken dat ze er hartelijk om moest lachen. Je raadt het al, ze zei iets in het Nederlands en als je dat niet verwacht then it takes you completely off guard. Langzaam maar zeker drong het door en konden wij onze conversatie in het NL voorzetten, nog steeds met de nodige Engelse zinnen ertussen door. Zij waren hier in 2004 aangekomen en ze was best een beetje jaloers dat ik naar NL ga. Ik was er totaal niet op voorbereidt en het hoorde alsof het Russisch met een Chinees accent was of zoiets, abacadabra.Mijn probleem op dit moment met de taal is, dat ik er ergens tussenin zit. Soms kan ik het NL woord en het Engelse woord niet vinden, terwijl ik ze beide wel weet. En als iemand dan plotseling en onverwacht in een andere, your mother tongue, taal tegen je gaat praten dan kunne de grijze cellen even de verbindingen even niet meer leggen. Maar als ik over een jaar of 3 Engels praat zoals Brenda dat doet dan ben ik zeer tevreden. We'll see.
No comments:
Post a Comment