Wat is er aan de hand?

Ik verbaas mijzelf steeds weer. Jarenlang heb ik geweigerd om een antwoord apparaat in te spreken, vanmiddag ging het zomaar uit de losse pols. Snap er geen moer van. Ik smeet de telefoon er altijd op, op een of andere manier kreeg ik het niet voor elkaar om tegen een bandje, tegenwoordig een zooitje nullen en enen, te praten. Maar goed, zo zie je maar weer wat een drastische move met je doet. En het viel nog mee ook. Zonder te stotteren, ik bedenk net, nog in het Engels ook. Misschien komt het daar wel door. Ben ik over de schaamte heen die je toch altijd een beetje hebt vanwege de rare uitspraak en accent als nieuwkomer. Hoewel ik steeds complimenten krijg over mijn Engels, klinkt het nog steeds raar als ik naar mijzelf luister. But anyways (hier inclusief de s), het gaat goed op het taalfront. Soms denk ik al in het Engels.