I Always Get My Sin

Nu ik hier zo een paar maanden rondloop en Engels (probeer) te praten betrap ik mij erop dat zelfs :-) ik mij bezondig aan letterlijke vertalingen waarvan de gemiddelde Canadees zal denken: "he is from another world, what is he talking about". Laatst had ik er weer een: "He has it in his fingers", beter zou zijn geweest: "He has a grip on it". Je begrijpt dat ik soms hartelijk om mijzelf moet lachen, en dan kijken ze weer schaapachtig aan, waar dat nou weer om gaat. Om mijzelf en mijn vertalingen leg ik dan maar uit. Maar vergis je niet. Soms zijn letterlijke vertalingen nog goed ook. Bv "Het wordt hoog tijd om ...." is in het Engels (Canadees?) "It is high time to ....". Dus zo gek is het nog niet om de letterlijke vertaling te gebruiken, als je geen reaktie krijgt of ze kijken je vreemd aan dan weet je dat je iets onbegrijpelijks of vreemd hebt gezegd. Zo proberen we de taal toch weer wat machtiger te worden, met horten en stoten. Maar ja niet geprobeerd is altijd mis. En lukt het helemaal niet dan kan je altijd nog handen en voeten gebruiken of een tekening maken. "Say what?", "Pardon?", "Come again" of "Whats that?" krijg ik regelmatig en dagelijks een aantal keer te horen.

Kleenex

Deze doosjes met Kleenex zie je overal staan. Bij ons op kantoor wordt er door de receptioniste om gevraagd of iemand nog Kleenex nodig heeft. Als je er op gaat letten van zie je het overal staan. Kennelijk is de Canadees nogal een snotteraar en kan hij/zij niet zonder een doosje. Maar het is wel handig moet ik zeggen, i.p.v. een zakdoek, veel higienischer zal ik maar zeggen en schoner dan zo'n snottelap in je zak.

Nederlanders??

Ik liep vanmiddag in Mill Woods Mall toen ik mij opeens bedacht, en waarom weet ik niet, dat ik nog geen enkele nederlander ben tegen gekomen hier in Edmonton. Heb ook nog geen nederlands horen praten, het enige nederlands dat ik gesproken en gehoord heb is door de telefoon geweest. Dus of ze er zijn weet ik niet, of ze verstoppen zich of ze leven met z'n allen op een kluitje bij elkaar. In dat geval moet ik er dus mijlenver vandaan blijven. Heb wel ontdekt dat er ergens in Edmonton, Stoney Plain Road, kroketten zijn te krijgen en kaas (dat mis ik echt, maar het is goed voor de lijn; die wordt weer wat rechter. Een broodje kroket is nog altijd beter dan een broodje kaas). Misschien ga ik dat eens onderzoeken. Er is wel een DutchCanadianCentre maar of dat nou zo leuk is. Ook daar ga ik wel eens kijken, maak wel een verslagje van. Voorlopig is het hier nog prachtig weer, zo'n graad of 12-13. Ik poch al met het feit dat Canada blij is met mijn komst, deze uitspraak zal zich ongetwijfeld tegen mij keren. Maar voorlopig hou ik het maar zo, er is niemand om mijn ego te strelen dus doe ik het zelf maar.

Mika

Bijgaand een webalbum met grappige fotos van Mika. Niets bijzonders, maar gewoon leuk. Maf beest. Maar let op, niet schrikken. ;-)

Zandstorm(pje)

Vanochtend in Edmonton waaide het zo hard dan er een zandstorm ontstond. Je kan dus concluderen dat er erg veel gebouwd wordt, er wordt veel grond bouwrijp gemaakt. Dit doet de huizenprijzen dalen, en dat is goed voor ons. Kunnen wij meer kopen voor minder. Gisteren meegedaan aan een darts toernooi, ik ben samen met Diana (engineering manager) laatste geworden, heb mijn baas van mij laten winnen; dat leverde "an extra 5 year contract" op. Its all in the politics, zal ik maar zeggen.

NCIS 2

Hier is dan schoonheid nummer 2 van NCIS. Sasha Alexander, eigenlijk Suzana S. Drobnjaković. Dat laatste klinkt beter niet? Hoef er verder weinig aan toe te voegen.
Wellicht kan ik mijn rijbewijs toch wat sneller halen. Ik heb het wat hogerop gezocht en wellicht kan e.e.a. toch binnen een dag of 14 geregeld worden, zoals het er nu uitziet. Dankzij het internet zijn er online mogelijkheden waardoor en een paar shortcuts genomen kunnen worden en je niet helemaal afhankelijk bent van de bureaucratie.
Nu we toch van de hak op de tak springen: BUM, Big Ugly Mother****. Zo dat is er ook weer uit. De leukste reaktie die ik kreeg was "Beaver Under MyDash", en nee dat was niet de enige.
Overigens drink ik zo'n 2 liter V8 tomaten/groentesap per week, goed voor de vitamientjes. Aan fast food waag ik mij niet, tot nu toe pas 2x een pizza gehaald. En die zijn een stuk beter dan in Nederland, in mijn optiek. En erg lekker. Maar ik let vreselijk goed op dat ik geen vette hap eet. Dan wordt het al gauw "Roll Over Marco" om met Status Quo te spreken. Zo voorlopig weer nuttloze informatie genoeg.

Kan ik ook!

Ja daar zit je dan, zondagavond in Maarn 20:30, hier in Edmonton om 12:30. Was een leuk gesprek, scherm op 50 cm in werkelijkheid zo'n 7000 km verderop. Was inderdaad leuk om je zo weer eens te spreken. Dat mis ik, zomaar wat ouwehoeren bij een lekker glaasje en bij jullie altijd wat lekkers erbij. Click maar eens op de foto of hier. :-)

NCIS

De schoonheid hiernaast is Abbs, de weird scientist in de serie NCIS, en ze is vreselijk lollig; echt ik lach mij elke keer een kriek als zij in beeld is. Dat is nou een vreselijk goede serie, niet te moeilijk en voor mij lekker onstpannend. De dames in de serie zijn uiteraard ook een grote reden dat Marco kijkt. In een volgende post komen de andere wel aan bod. Ik raak een beetje op leeftijd, he. :-). Maar goed, elke avond om 20:00 is het NCIS time. En Abbey brengt altijd een glimlach op mijn gezicht.

Geboekt 2

Zo de vlucht voor Joke en Emma naar Edmonton is ook geboekt. Ze vliegen op 8 januari 2009 naar hier, eindelijk. Het is een lijnvlucht dus het toestel is hetzelfde.
Zitten zij ook in het definitieve stadium. Voor mij lijkt het alweer eeuwen geleden, toch zijn het maar 7 weken. Er is natuurlijk erg veel gebeurt die weken. Gelukkig heb ik een hoop zaken kunnen regelen hier, zodat dat allemaal wat makkelijker gaat en dat was ook de bedoeling van het gescheiden, min of meer gedwongen, vertrek. Afgezien van de gebruikelijke mitsen en maren en houtjes bijterij (genoeg bomen hier in Canada) is mij dat redelijk goed bevallen. Alleen erg vervelend dat Joke het huis nu alleen moet uitruimen, en dat we niet met z'n allen die vliegreis kunnen maken.

Solved

Ik heb een min of meer legale oplossing gevonden om toch alleen te kunnen autorijden. Ik kan Steve zijn auto (of elke andere auto van een ander) met mijn internationale rijbewijs rijden; Steve is, zoals ze hier zeggen : "A really good man". Dan kunnen ze, als ik wordt aangehouden, niet via mijn kenteken mijn Canadese rijbewijs achterhalen. Als ze er om vragen dan is het "in translation", en dan hoop ik dus daarmee weg te komen. Het karretje hiernaast is nog steeds wishful thinking maar dient alleen ter illustratie. Gisteren uit pure ellende maar Steve zijn fiets, ook die heb ik nog niet, gepakt en een stukkie door Edmonton gaat fietsen. Gaat redelijk goed, ook al hebben ze weinig fietspaden. Maar die zijn er wel. Er is zelfs een kaart met alle fietspaden, die had ik van een collega gekregen; dat kwam aardig van pas.

Nailed!

Tja, daar zit je dan. Lekker weekend, dacht naar Drumheller te gaan om de Dino opgravingen eens te gaan bekijken. Niets van dat alles, nailed to 3111-24 Ave. (sommigen zouden zeggen: "de ketting is nu wat korter"). Heb geen zin om elke keer als ik wat wil gaan doen, Steve te vragen of hij mee wil. **** . Ik heb het locale parlementslid aangeschreven of hij niet iets voor mij kan doen, al is het maar tijdelijk. Ben benieuwd wat, en of er ueberhaupt iets, uit komt. Hij kan natuurlijk geen stem winnen bij mij. Want dat mag ik niet, stemmen.
En alles bij elkaar zijn we al (!!) 2 dagen verder, 6-8 weken minus 2 dagen :-) Gaat lang duren, zoveel weet ik al wel.

Pfffffffoe....2 (I'm Fucked)

Het rijbewijs blijkt een addertje onder het gras te hebben. Ik heb een learner-rijbewijs (class 7), wat betekent dat ik alleen mag rijden in het bijzijn van iemand die zijn echte (class 5) rijbewijs heeft. Dat valt effe zwaar tegen. Bijkomend nadeel is dat de verzekerings premie van mijn brikkie nogal wat omhoog gaat. (Wat het rijbewijs betreft kan je beter Duitser of Belg zijn, dan kan je het zo inwisselen). Ik dacht dat ik even een afspraak voor de roadtest kon gaan maken. Maar nee hoor, ook hier bureaucratie, ik moest mijn NL rijbewijs inleveren, dat wordt opgestuurd naar de autoriteiten van Alberta (echt waar), die gaan beoordelen of ik de roadtest wel mag doen en of mijn rijbewijs echt is, dan krijg ik een schrijven dat ik een afspraak kan/mag maken voor een roadtest en als die goed verloopt dan krijg ik mijn class 5 Alberta rijbewijs. En dat alles natuurlijk zo snel mogelijk, inderdaad 6-8 weken. **** **** ****. Kan niet anders dan het uitzitten. Wordt vervolgd.......

1024 James Cresent, Edmonton

Het huis hiernaast is het geworden. Weer via het ongeadverteerde circuit gevonden. Het bleek dat ik geen 5 minuten later had moeten bellen, want het liep storm. Maar goed, per 1 december trek ik erin. Mooie ruime woning in een rustige buurt. Wel iets boven het budget, maar dat mag de pret niet drukken. Dus ik zal wel een paar keer op ene neer gaan naar de Ikea om het nodige in te slaan. Groot voordeel van de Ikea is dat Joke in ik nu toch samen kunnen shoppen. We zeggen elkaar wat we willen gaan kopen, wisselen de namen uit en gaan het uitproberen, Joke in Utrecht/Amersfoort en ik in Edmonton. Daarna terug naar huis en met Skype de resultaten bespreken en een beslissing nemen; eigenlijk best wel cool om het zo te doen, een soort SAT relatie (Shopping Apart Together). 7000 km ertussen en toch samen tot een resultaat komen. Vanwege het huisnummer is dit volgens Joost een nerdie home. 1024=1Kb; zo had ik het nog niet bekeken.

Calgary

Dit weekeinde ga ik naar Calgary, waar ik ben uitgenodigd door Steve zijn ouders om Thanksgiving te vieren, met een groot turkey dinner op zondag. Dat lijkt mij erg leuk. Ik heb besloten, toen ik in Canada aankwam, om elke uitnodiging om iets te doen aan te nemen. Ik zal wel moeten anders blijf ik maar alleenig in mijn 1tje op mijn kamer zitten. Moet toch Edmonton en Canada leren kennen. Tot nu toe lukt mij dat aardig. Fietsen, darten (Andy Fordham zal verbleken bij het aanschouwen van mijn dartkunsten), en allerlei activiteiten vanuit M&D. Misschien gaan wij wel eens een, voor mij zeker, gruwelijke hike maken naar de top van Mount Robson. Dat schijnt een hele ervaring op zich te zijn, erg inspannend, maar het uitzicht en de natuur schijnen grandioos te zijn. Dus dat ga ik doen, in de lente van volgend jaar. Als de kou weg is. Vanochtend voor het eerst mijn remote start gebruikt. Dat is een coole uitvinding, gewoon 2x op een knopje drukken vanuit je warme bedje en de auto start buiten, dan is ie lekker warm als je gaat rijden. Super. Er zitten zelfs bandenspanningsmeters op mijn Jeepje. :-)

Calgary: Ik heb mijn Jeepje direct onder de Calcary tower geparkeerd, hopen de dat die 68000 ton aan gewicht niet naar beneden zou komen, is gelukkig niet gebeurt. Toen ik die parkeer garage inreed schrok ik wel even, de vrije ruimte onder de betonbalken was zo klein dat ik dacht dat ik het dak er afreed. Maar dat viel mee ik had nog zo'n 20 cm over. Ik heb overigens een fantastich Thanksgiving gehad. Er stond een turkey van een kilo of 8 op tafel, groot en erg lekker. Heb nog een soortement van cowboy, Les be his name, ontmoet uit Saskatchewan. Als je van rust houdt moet je daar heen gaan. Er woont nagenoeg niemand, ongelogen kort geleden is daar, in Val Marie, een huis op een grote lap grond in clusief een Dodge truck (weet niet hoe oud) verkocht voor, en blijf nu vooral op je stoel zitten, $5000,00. En nee dit is geen tikfaudt. Ook het hotel staat er te koop. Dus als je nog een hotel/restaurant/bar wilt beginnen, dit is je kans. Navraag leert dat je er toch een behoorlijk bestaan mee kunt opbouwen. Ik denk dat ik er met kerst een heen rij, is maar 9 uur rijden vanuit Edmonton.

Multitool Mania

Slaat nergens op deze titel maar vond hem wel leuk. Ik moet zeggen dat de Multitool met USB Stick, die ik bij mijn afscheid kreeg, uitermate goed van pas komt, gebruik hem veel. Dit is maar een opzet tot het volgende. Ik kom Mill Woods Mall uitlopen en zie een Starbucks, even koffie Machiato halen, denk ik. Zo gezegd zo gedaan. Zit daarbinnen toch een kolosaal mens, niet normaal meer. Nog net niet de afmetingen van zo'n figuur uit "Dr. Phil" of "Jerry Springer", deze kan nog lopen, ze zit tenslotte binnen bij de Starbucks. Ik heb dat een poosje zitten te bekijken, ik had niet het lef om een foto te maken, en nam mij voor te wachten tot ze weg zou gaan. Dat had ik wel willen zien waggelen, hobbelen naar haar auto. Ongelogen, ze had een behind van zeker 1.20 meter breed. Kolere, wat een klomp vet. Ik heb er inderdaad geen medelijden mee, ze zat een enorme vette large coffee naar binnen te werken. Ik heb een minuut of 25 gewacht, nog steeds geen beweging, dus ben ik maar in mijn Jeepje naar huis gereden. Op zulke momenten voel ik mij zo slank als een denneboom, helaas 's ochtends zie ik in badkamerbrede spiegel van Steve dat dat niet zo is. Nou ja, ben ook ik toch nog even gelukkig, zal ik maar zeggen.

Weer terug

Zo ik ben weer terug uit de Rockies. Prachtige tocht om te rijden, Jeep reist zeer comfortabel. Zondag zonder enig probleem 660 km gereden, stapte nog redelijk fit uit. Later op de avond had ik toch wel een erg duf hoofd, ben dus maar vroeg de koets ingedoken. Dany, een oud collega die ik in NL nog regelmatig sprak, mailde mij het volgende: "Je bent de rest van de leven op vakantie". Daar kan ik mij wel in vinden en geeft aardig weer hoe ik mij dit weekeinde gevoeld heb. Het valt mij op dat de Canadees veel met zijn omgeving bezig is en die omgeving ook gebruikt om zich te ontspannen. Ik blijf ze vriendelijk vinden in het verkeer, hoewel ze hier zelf vinden dan de Canadezen onbeschoft rijden. Neem dan maar eens een kijkje in NL, huur een auto en ga een stukje rijden; daarna spreken we elkaar weer. Het is hier inderdaad op de wegen niet druk, dat is echt een verademing. Stopborden zijn hier een verhaal apart. De Canadees stopt bij elk stopbord, ook al staat dat ding in "the bloody middle of nowhere" of zie in de verste verte niets aankomen, ze stoppen. En daar waakt onze vriend de Mountie over, een "rolling stop" en hopsakee daar is de bon. Is mij gelukkig nog niet over komen. Overigens heb ik mijn Jeepje BUM gedoopt; mail mij maar als je denkt te weten waar dat de afkorting van is, over een poosje maak ik het dan wel bekend. het is een niet al te nette afkorting, maar dat zijn jullie wel van mij gewent. Kreeg vandaag ook mijn rijbewijs, learner, binnen. Mens ik lijk wel een gringo, ik weet zeker dat ik mij die ochtend geschoren heb, je zou het niet zeggen. Het ding is van allerlei relieven, watermerken en wat dies meer zij voorzien om fraude te voorkomen, neem ik aan. Binnen is binnen.

Op weg naar de Rockies

Zomaar op een zaterdag op weg naar Jasper in de Rockies. Dat had ik mij ruim een jaar geleden ook niet kunnen voorstellen. Dat het zo snel al zou kunnen en dan ook nog met mijn eigen auto. De rit naar Jasper duurde ca. 5 uur (380 km) maar het was een wwar genoegen om na Edson zomaar in de verte de Rockies te zien opdoemen. Na nog een uurtje had ik ze vol in beeld en zat ik mij te realiseren dat er best wel wat mensen jaloers zijn. De snel weg van Edmonton naar Jasper is voor het grroste deel, tot mijn verbazing, 4 baans. Hele stukken rijdt je gewoon alleen, voor niemand te zien en achter ook niet. Dan ben ik zo blij met onze stap. Rust en ruimte het is echt waar. Ben hier nu een maand en nu al wil ik niet meer terug, maar ja ik heb dan ook nog geen tegenvallers gehad.
20:24 Net even naar Jasper geweest. Ik ben net op tijd deze week. Volgende week is alles dicht i.v.m. het einde van het zomerseizoen. Ik neem aan dat het winterseizoen dan gaat beginnen. Toen ik terug reed, over de Icefields Parkway, was het donker en met donker bedoel ik donker.Even mijn lichten uitgedaan. Je zie nul komma nada. Bij een heldere hemel moet het helemaal prachtig zijn, zonder strooilicht.

Autovirus

Jarenlang heb ik er geen last van gehad, ja zelfs tegen geageerd, maar het is weer helemaal terug: het autovirus. Grote veranderingen doen soms rare dingen met mensen. Of is het altijd latent aanwezig geweest en heeft het verstand, voor zover aanwezig natuurlijk, al die jaren de boventoon gevoerd. Ik denk het wel. Als ik bedenk wat voor een auto, hier noemt men de Jeep Wrangler een truck, ik heb gekocht dan is bovenstaand zeker waar. Ik schaam mij er niet voor, ik noem dit, met die verfoeibare nederlandese term, voor het gemak maar inburgeren. Trucks en grote autos is echt iets van Alberta. Er worden hier zelfs meer trucks dan ooit verkocht, ook die met die immens grote motoren, V10 en V12. En ik moet zeggen ik val er voor. En waarschijnlijk staat er binnen niet al te lange tijd zelfs een voor de deur. Zelfs de benzine prijzen zijn hiet iets gezakt, in mei nog $1.25 nu al gezien voor $1.17 (op 4 october 2008: $1.15) alhoewel dit voor 1 dag $1.38 is geweest. En nu de dooddoener; ik ben hier, nu nog, in mijn eentje en moet toch wat om het hand hebben. Dus morgen ga ik naar Jasper, zo'n 350 km verder op, dan ca. 100 km over de Icefields Parkway, linksaf richting Red Deer en dan door de binnenlanden terug naar Edmonton. In Jasper overnachten in een logcabin met uitzicht op de Athabaska River. Volgens mij wordt dit een swell weekend, alleen jammer dat ik het alleen doe. Op verkenning zal ik maar zeggen.

Huizenjacht!

Ben alweer een paar dagen op huizenjacht. Tot aan vanavond wilde het nog niet erg lukken. Heb nu een vrijstaand huis met garage en basement (ideaal voor Emma om daar te wonen met eigen badkamer) gevonden in Sherwood Park voor $1600. Dat valt dus reuze mee. Er zijn echter kapers op de kust. Nadat ik had aangegeven dat ik het wilde huren kwamen de eigenaars met de mededeling dat er deze avond nog iemand anders zou komen kijken. Daar had ik niet op gerekend, en daar baal ik dus best van. Hadden ze eerder moeten zeggen, naar mijn idee. Maar ik ik heb nog meer pijlen op mijn boog. Dat weet ik morgen. Het grappige is dat de eigenaresse de grote baas van M&D Drafting kent, hij was bestman bij haar eerste huwelijk en ik heb hem als referentie opgegeven. Of ik dat in mijn voordeel kan ombuigen weet ik morgenochtend. Sherwood Park is een plaatsje ten oosten van Edmonton en is van alle gemakken voorzien. Alle noodzakelijke voorzieningen en meer zijn in de buurt te vinden.

Het is hem weer gelukt.

Net naar de David Gilmour DVD Live in Gdansk gekeken. Het lukt Gilmour elke keer weer om mij tranen in de ogen te laten krijgen bij "Echoes" en wellicht het mooiste nummer ooit "Comfortably Numb". Ik heb de mazzel dat Steve een geweldige installatie heeft die, naar zijn zeggen knoert hard moet. Dat laat ik mij natuurlijk geen 2x zeggen. 35 minuten genot, cool.