Jullie zullen wel gemerkt hebben dat Joke er weer is, kijk op haar blog voor een reisverslag. Aandacht is dus even iets verlegd. Volgend mailtje kreeg ik van mij baas: "HOW’S THE SPRINGS ON THE NEW BED ?" met een foto van een prachtige dame erbij.
Ze kwam prachtig op tijd door de douane heen, veel sneller dan in mijn geval en ze had ook een zeer vriendelijke officer. Het kan verschillen dus. Maar het was dus heel fijn dat ze er weer was en ik haar weer in mijn armen kon sluiten. Toch even wat traantjes, logisch, 4 maanden is ook lang. Maar ik kan niet ontkennen dat ik het best prettig heb gevonden, een poosje zo alleen. Maar 4 maanden is net iets te lang. Maar nu kunnen we samen Canada gaan ontdekken. Joke moet nu nog behoorlijk wennen, en vooral het tijdsverschil wegwerken. Dat zal wel een paar weken duren voordat ze echt in het Canada ritme zit. De diertjes hebben we vrijdag in Calgary op gehaald, was een hele leuke rit door een mooi sneeuwlandschap en ze zijn er alledrie. Maandag alle administratieve handelingen doen, een bank account openen, creditcard aanvragen en we zijn up en running. Ik hoor echter niets over onze container, is ook niet te tracken op het internet (wat wel zou moeten kunnen) dus wellicht is het scheepje, de Mississauga, gezonken en doet ie nu blub blub .....
1 comment:
Marco and Joka, I read your raport on your blog. Very interesting. But there is on thing I can't find out.
What the f*** happened in the parking garage?
Blood swet and tears??
I hope you'll give an answer
Post a Comment